شراب فرقت

 

تاکسی رانها به بهشت می روند؟

 

در مورد سیستم حمل ونقل عمومی همیشه بحث سخن های  زیادی  وجود داشته است .

ناگفته نماند هستند رانندگانی که بر مال حلال تقیدی مصرانه دارند وآن قدر می دانند که در اجتماع وظیفه غیر قابل انکاری بر عهده دارند.

 

اما این بار روی سخنم در موردرانندگان تاکسی هاست البته منظور نظر من آن دسته از رانندگانی است که بدون هیچ گونه تعهد و تقیدی آن گونه  که بخواهند با مسافر برخورد می کنند.

فارغ از آن که پول های حرام را وارد زندگی خود کرده آن وقت از درد زندگی می نالند البته اگر به آثار حق الناس در زندگی دنیوی ارادتی وجود  داشته باشد.

مسیر کتابخانه را را تقریبا نا آشنا بودم به راننده تاکسی دوبار سپردم که مرا روبروی  کتابخانه پیاده کنم  ویاد آور شدم که بنده مسیر را نمی شناسم بعد از مدتی احساس کردم به طور کامل آن مسیر دور شده ام  وقتی به او گفتم در جواب فقط پاسخ داد فراموش کردم ببخشید و کرایه ای بیش از آن چه حقش بود دریافت کرد

دست آخر مجبور شدم همه راهو پیاده برگردم تو هوای گرم با دهان روزه.

این مسئله برای ما جا افتاده که اگر کرایه تاکسی رانی بنابر نرخ تاکسیرانی 625 تومان است ما آن را 650 پرداخت کنیم.

بماند که چند درصد از مسافرین از این مسئله راضیند. این انبوه تومان های کم ارزش های چه بلایی سر خورنده اش می آورد البته اگر با وزنه فقه سنجیده بشه.

بماند مسئله تاکسی متر؛ راستی کاربرد این تاکسی متر چیه؟

آیا نیازمند یک بیان کاذب فرهنگ اجتماعی خاصی بودیم؟

هر چی هست داره تو تاکسی ها خاک می خوره نه باد می خوره.

میگن یکی از کارکرداش اینه که رقم کرایه بر مبنای کیلومتر طی شده محاسبه می شه . البته می گن.گیریم محاسبه هم شد یعنی راننده برا خودش رقم رو گرد نمی کنه و مثلا 920 تومان را 1000 بگه ؟

 

بگذریم ؛

سوال اساسی اینجاست :

تاکسی ران ها به بهشت می روند؟